Baharları tutabilseydim ellerimle
Eskimezdi
Gözpınarlarıma inen damlalar
Tek çarem ağlamaksa da şimdi
Ürkek bir kuş oluveriyor yüreğim
Amansız
Lavanta kokulu saçlar yok artık
Uçuşan rüzgarda
Anlık sevinçlere de kapalı tüm yollar
Çarem yok biliyorum
Hüzün buğulu bir çitle sarmalamış
Dört bir yanımı
Yakarışlar yıldızları korkutur
Üryan gecelerde
Bense ışığa hasret benliğimle durmaktayım
Öylece
Hasankeyf'i,
Mem u Zin'i özlerim bir akşamüstü
Özlemlerim hep sana dair
Mem de kavuşur Zin'ine
Sen yoksun....
Kayıt Tarihi : 2.6.2016 09:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Nuri Yalçın](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/02/mem-de-kavusur-zinine.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!