Melunlar Şiiri - Şair Şahin Karaman

Barut kokuyor sokaklar
Sabahsız gecelerin koynunda...
Çakallar coşkun,
Sırtlanlar acımasız
Ve öfke yağıyor güneşin doğduğu yere.

Her yer karanlık,
Her şey yasak…
Artık ne misket,
Ne de kartopu oynansın
Bu ülkenin cadde ve sokaklarında…

Esnaf polis,
Esnaf jandarma
Ve esnaf Alperen,
Böyle diyor bir Külhani.
Belde silah, elde satır
Ve kesiliyor insanlar çatır çatır.

Ele ele tutuşmak günah,
Tecavüz mubah.
Haram faiz, çalmak caiz…
Günah işleme özgürlüğü vermiş Tanrı
İşte böyle diyor
Yeni Türkiye’nin yobaz Melunları...

Düşünce tek,
Milliyet tek,
Din tek.
Yoksa zalimlerin gazabına
Gelirsiniz tek tek...
Zulüm döküldü
Polis devletinin
Panzer ve TOMA’larından
Ve ölüm ekildi sokaklara
Mervanların dinmeyen hınçlarından.

İftira kampanyaları başladı
Ergenekon, paralel yaftaları takılarak
Ülkemin aydın insanlarına
Hırsız var dedikleri için
Ve vuruldu zincirler gencecik fidanlara
Karanlık, kör zindanlarda…

Tepkileri hiçe sayan,
Topluma öfke yayan,
Külhanlar var Ata’nın meclisinde.
Gaflet, delalet
Ve hatta ihanet tohumları ekiliyor
Ülkemin saf insanlarına...

Boşuna akmış Gelibolu’da kan
Ve boşuna yaşanmış
Bu zalimlerle geçen onca zaman…
Kötülük revaçta
Ve kötülük oturuyor en başta.

Kim bilir kaç kere pusu kurdular
Issız gecelerin bataklarında
Ve kim bilir kaç Şahin vurdular
Ülkemin perişan sokaklarında…