Melun Şiiri - Ahmet Atmaca

Vuracağım kin nefrete yanlıyı
Kıracağım eli kolu kanlıyı
Asacağım şerrile nikahlıyı
Yeryüzünde melun bitene kadar

Kör olmuş vicdanın türlüsü onda
Görmez öleni,gözü parada pulda
Cananın su diye inlediği bir kaşık suda
Boğacağım melun bitene kadar

Varsın vicdanım aman Vernesin
Kalkan ellerime yeter dur desin
Hakkın kılıcında zülum can versin
Keseceğim melun bitene kadar

Her gülüşte başka nifak göründü
Şeytan arzu ile nefse büründü
Beyinlerden girdi kalbe süzüldü
Kıracağım melun bitene kadar

Akıl almaz elden gelmez oldu çağ
Rahat hayat vicdanlara oldu bağ
Ahmedim bozkurtlar var zulme dağ
Dikilecek melun bitene kadar