Melül Merve Şiiri - Mahmut Cantekin

On beşinde sarmış sevda ateşi,
Aşk doktoru bul bu kıza annesi…
Hüsran sisi örtmüş ayı güneşi,
Gönül vermiş hin yıldıza annesi…

Feri sönmüş gözlerinin tadı yok,
Bir yâr gömmüş vefasızın adı yok,
Kırık gönlün hicranı var şadı yok,
Saf inandı dış yaldıza annesi…

Kalp acısı kanı almış benizden,
Kurtar kızı bu bulanık denizden,
Gitmiş nefes çıkmaz ağız genizden,
Gönül vermiş bir hırsıza annesi…

Darbe vurmuş yâr dediği o lanet,
Neşeli kız aşk mağduru hayalet,
Öfke volkan yakar şehir eyalet,
Kurban verme bir arsıza annesi…

Cantekin der; Merve melül perişan,
Söndü umut ne söz bekler ne nişan,
Sevgi şefkat yitirmez ki şeref şan,
Kol kanat ger bu yalnıza annesi…