Melül Melül Şiiri - İbrahim Sağır

MELÜL MELÜL

Yâr toplamış bu yayladan göçünü,
Bülbül melül melül, gül melül melül.
Seher vakti yele vermiş saçını,
Zülüf melül melül, tel melül melül.

Mektup salmış geçen ayın üçünde,
Hicran dolu her satırın içinde,
Yanık vardı zarfın iki ucunda,
Mektup melül melül, pul melül melül.

Can evime ok sapladı her hece,
Uyumamış aylar olmuş bir gece,
Ellerine kına yakmış dün gece,
Kına melül melül, el melül melül.

“Hasretinden damla damla eririm,
“Bu dert beni iflah etmez bilirim,
Buralarda sensiz, sefil ölürüm,
Ağla melül melül, kal melül melül.

Nere vursam bu garipçe başımı,
El yerine gelde, sen dik taşımı,
Su diye dök gözlerinin yaşını,
Akıt melül melül, sil melül melül.”

İbrahim SAĞIR