Meltem Rüzgarları Bulaştı Düşlerime

Emel Tok’a

Ciçeklerini soldurmayan bir bahardı hasretim
Bu nedenle gecenin koynunda aç bir şafak gibi bekledim
Ufuklarımda nice güneşler doğdu, nice güneşler battı
Bunun için her yağmurdan sonra vurgunlar yedi kalbim..
Uzun bir sessizlik yaşadım, her yeni aşktan sonra
Sustu masum ve kimsesiz çocuklar gibi şiirlerim
Göçebe kuşlar sığındı, gün batımı yorgunluklarıma
Ama ben geceyi bir başka sevdim nedense,
- nedeni bilinmez -

Kardelen çiçeklerinden ödünç hüzünler aldım
Günlerce dolaştım kendi hayatımda adım adım
Meltem rüzgarları bulaştı düşlerime her sabah,
Ve her sabah bozkırları usanmadan yeşile boyadım

Mevsimsiz ayrılıklar çaldı kapımı kimi zaman
Kimi zaman bir savaş meydanına döndü yüzüm..
Sessizce çıkıp giderken, dost bildiklerim hayatımdan
Yolumun üzerinde yasak aşk panoları gördüm
Her bakış, her duruş bir med cezir oldu içimde
Ve her aşkta biraz daha yaklaşırken kendime..
Sustum ve yağmurlara teslim oldum günlerce..
Kimi zaman derin bir uçurum gibiydi yalnızlıklarım,
Her virajda, her kavşakta kendimi ararken
Beklenmedik aşklara davetiye çıkardı hayatım..

26.08.2004 -Metz