Meltem rüzğarları Şiiri - Kaan Metin Çelik

MELTEM RÜZGARI

Dün telefondan sonra
Fırtınalar koptu yüreğimde
Akşam ise yarık kaya’dan
Meltem esiyordu
Pencereler açık
Sağa sola vuruyor bağırıyordu.
Aldım içeri rüzgarı
Kapattım pencereleri
Seni anlattım ona
Bana neler ettiğini
Rüzgardan ses çıkmaz oldu
Dinledikten sonra beni
Hafiften dokundu tenime
‘Anladım’ der gibi
Aslında senin de ondan
Pek farkın yoktu
Rüzgarı görmüyor ama
Onu hissediyordum
Tıpkı seni de uzaklardan sevdiğim gibi
Birazdan bırakacak rüzgarı
Açacağım pencereyi
Keşke seni de bu rüzgar gibi bırakabilsem
Ama nafile gönül dinlemiyor ki beni