Meltem Rayihası Şiiri - Zeki Dağlı

Coştu sahillerde dalgalara çarptı gönlüm,
Bir meltem rayihasına taptı gönlüm.

Silinmez o hatıranın izleri gönülde, dinsiz yaradır;
Aydınlanmaz gökleri, bilesin ki sensiz kapkaradır.

İlâhî bir ses fısıldar kulaklarıma dudakların,
Yükselir gözümden şuleleri o ateşîn bakışların.

Yakar dünyayı; gözlerimdeki yaşın yok âmânı,
Neyleyim ahu gözlüm sensiz bu âlemi, bu asumanı.

Saçların dalgalanır gönlümde, denizler kabarır;
Fırtına gönlüm o zülf-i perişanın arasında kalır.

El eyler, gel eyler, mahveyler o meltem yok mu?
O mahın, o günlü Firavun’un hiç insafı yok mu?

Unutsam da kal sen yine hatıralarımda, coştur deryaları;
Meltemsin Zeki’nin gönlüne hep sarhoş esen sabahları.