Meltem Gürsul Şiirleri - Şair Meltem Gürsul

0

TAKİPÇİ

Meltem Gürsul

Kızını gelin,
Oğlunu damat etti.
Kuşları uçtu yuvadan
İhtiyarın,elleri boş kaldı.
Ağladı,ağladı...
Neden hatırlanmadım,

Devamını Oku
Meltem Gürsul

Ağaçlar gölgeler
İnsanı örten toprağı.

Yapraklar koparken dallardan,
Çığlıklar öper kulağımızı.
Renkler bir çizgiyle ayırmış sevgileri.

Devamını Oku
Meltem Gürsul

Bir şeyler anlat
Rüyamda güneşi göreyim,
Bir tabloya resim çizeyim.
Bir şeyler anlat
Denizin maviliğini yansıtsın,
Beni sonsuzluğa uzatsın.

Devamını Oku
Meltem Gürsul

Kilitsiz kapıdan sızan ışık,
Karanlık evin aydınlatıcısı,
Dantelimsi perdeler
kapamış pencerenin önündeki
Sarımsı menekşeleri
Vazodaki solmuş çiçekler

Devamını Oku
Meltem Gürsul

İskelede,
Küçük bir kayık var.
Kenarları yosun tutmuş.
Bakamsız bir kadın gibi
Hüzünlü.
Denize açıldığında,

Devamını Oku
Meltem Gürsul

Islak gözlü çocuğun,
Saçlarını okşadım.
Gözleri bir şeyler anlattı sanki
Dünyasını tanımadan
Anlaşılmaz, erişilmez duygularla
Girmeden içine

Devamını Oku
Meltem Gürsul

Üşüyorum,vücudunm
Kasılırcasına sıkıyor beni
Boğuluyorum sanki
Gözlerimden yaşlar
Boşanmak istercesine
Durduramıyorum,

Devamını Oku
Meltem Gürsul

Kaç sonbahar
Kaç kış geçirdim,
Hatırlamam sayısını.
İçimdeki burukluğu
Sorsalar da,
İstesem de

Devamını Oku
Meltem Gürsul

Bir ıslık çalındı,
Biri beni çağırıyor.

Dağların dumanından uzak,
Çakıl taşındansa daha yakın.
Dalgalar yükseliyor

Devamını Oku
Meltem Gürsul

Yağmur yağdı herhalde
Penceremin camı ıslandı.
Notalarını çıkarmadığım
Şarkının,
Sözlerini yazıyorum.
Sönmüş kıvılcımı üflüyorum,Canlanıyor.

Devamını Oku