Meltem Esintisi 237 SEN Kİ

”Re-sulakli be-de imanı billah ve tuhebbeul insan”

“Aklın başı Allah’a imandan sonra, İNSANLARI SEVMEKTİR” diyerek insan ve insan sevgisine Allah’ın Resulünün verdiği önem ortadadır.

Tabi günümüzün insanı Allah’a imanın önemini anlamış olsaydı; İnsanı sevmenin insanca yaşamanın da önemini kavramış olacaktı.

Ama maalesef.
En basit işlerini bile anlamlı ve amaçlı yapan; Anlamsız ve amaçsız iş yapanları DELİ diye isimlendiren İNSALARIN KAHİR EKSERİTEİ maalesef tüm hayatlarını ANLAMSIZ VE AMAÇSIZ YAŞADIKLARININ FARKINDA DEĞİLLER.

Allah’a ve ahirete inanmadan sadece dünya için, dünya kadar dert çeken, bir ömür boyu sürüm sürüm sürünen, İNSANIN AKLININ VARLIĞINA İNSAN İNANAMIYOR! ..

İşte Allah’a ve ahirete imanın; HAYATI YAŞANMAYA DEĞER ANLAM VE AMACA KAVUŞTURDUĞUNDAN DOLAYI, HAYATTAN DAHA ÖNEMLİ OLDUĞUNU İNSANLAR NEZAMAN ANLAYACAKLAR?

ALLAH’IN RIZASINI İMANLA, CENNET VE RÜYETİ CEMALULLAHI İBADET VE MUHABBETLE KAZANMA NOKTASINDA biraz fedakarlığa katlanmak gerektiğini ne zaman düşünecekler?

Hey hat, her şeyi bildiğini, her işini akılla, mantıklı yaptığını iddia eden İNSAN! ..

Sonunda ellerine hiçbir şeyin geçmeyeceği şeylerin peşinden kabre kadar UMUTSUZ VE AMAÇSIZ KOŞMAKTA! ..

Allah İNSANA selim bir akıl, gerçeği ve geleceği gören gösteren bir mantık, haktan ayrılmayan ve ayırmayan bir vicdan ve hakkı seçmekte zorlanmayan bir irade vesin.

Ey İnsan dikkat et! ..
Ömrün boyunca yaşam adına vereceğin, zorlu ve zorunlu mücadele karşılığında alacağını umduğun ve beklediğin,
sevdiklerin tarafından yok olmak üzere terk edildiğin kabirde haşerata yem olmak mı?

Sen ki! ..
Varlığa anlam kazandıran değerdin.
Kendine bu korkunç anlamsız sonumu tercih ettin?

Heyhat! ..
Ne acı bir aldanış.
Ne korkunç bir son.