Değerli dostlar.
İnsanın tam manası ile bir başkasını tanımasının imkânı olmadığı gibi,
İnsan çoğu zaman kendisini bile gerçek manada tanıyamadığına şahit oluyor.
Çünkü insan hale göre hareket eden bir varlık olduğundan,
farklılık gösteren eşya ve hadiseler muhatabında farklı etkiler yapar.
Farklı tepki vermeye,
farklı düşünmeye ve farklı davranmaya sevk eder.
Bence her insan doğal olarak,
iyi olmak, güzel görünmek, saygın tanınmak ister.
Buna rağmen hiçbir insan her zaman kötü olmadığı gibi,
hiçbir insan da her halükarda itimat edilecek kadar iyi ve güvenilir değildir.
Daha sıcak ve samimi ilişkiler kurma adına,
kendimize yaklaşmasına, özelimize girmesine müsaade edip imkân vermiş olduğumuz, dost ve yakınlarımızla ummadığımız zamanda, beklemediğimiz şoklar yaşayabileceğimizi, hayatımızı karartabilecek vurgunlar yiyebileceğimizi asla göz ardı etmememiz gerekir.
Her konuda olduğu gibi,
dostluk ve düşmanlık duygularının da
makul ve mantıklı sınırını hayat okulunun Baş Öğretmeni Hz. Muhammed (Sav.) işaret etmiştir.
“ DOSTLARINIZ İLE HER ŞEYİNİZİ PAYLAŞMAYINIZ.
BİR GÜN DOSTLUĞUNUZ BOZULUP DÜŞMAN OLABİLECEĞİNİZ GİBİ, DÜŞMANLARINIZLA DA HUSUMETİ HADDİNDEN FAZLA BÜYÜTMEYİNİZ BİR GÜN DOST OLABİLİRSİNİZ.”
Zarar görmemek, şoklar yaşamamak için,
dostluk ve düşmanlık gibi bütün duygu, düşünce ve davranışlarımızda ölçülü olmak zorundayız.
Kayıt Tarihi : 28.12.2010 22:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!