Meltem Esintisi 139 Ölümsüz Yer Varmıdır

İnsanoğlu Ay’a, Mars’a, Venüs’e vs. gezegenlere gitse de;
Biyolojik yaşam şartlarına uygun dünya gibi bir gezegen henüz ufukta görünmüyor.

Fakat geçenlerde teknoloji haberlerinde, kendisini onaran robot icat edildi diye bir haber okudum.

Kendisini düşünen,
hırsı, hasedi, sahip olama duyguları,
hâkim olma arzuları olan ve benzerlerini de üreten bir robot geliştirilirse! ..

İşte o zaman insanın sonu geldi demektir.
Marsa değil güneşe bile gitse artık kurtuluş ancak tatlı bir hayal olacaktır.

Çünkü,
şu an bilgi açısından tüm dünya insanlığı,
kütüphaneleri ile beraber bilgi birikimi açısından
ancak internet imkânına sahip bir bilgisayar edebilir.

Bilgiye ulaşım ve kullanım açısından ise herhangi bir internet tarayıcısı etmez.

Bu imkân, mekanik ve madeni bir vücut ile birleştiğinde!..

Bir robot düşününüz ki,
insan his ve duygularına,
estetik ve elastiğine sahip,
bilgisayar hafızası ile donanımlı,
bilgiye kendi beyninde internet hızında ulaşım,
yaşamını sağlayacak enerjisini iç devrelerinden temin eden,
kendi türünü geliştirerek üreten, yaşamı jeolojik, biyolojik, meteorolojik olaylardan insan anatomisi kadar etkilenmeyen!

Artık bu varlık insan denen mahlûka hizmet edermi?
Geleceğini tehdit eden mucidine (yaratıcısına) yaşama hakkı tanırmı?

Allah insanı kendi sıfatları ile donatıp,
esması (sanatları) ile teçhiz ederek, sınırsız yetenekler verip,
yaşamı ölüm ile sınırlı, acz ve fakr ile bağımlı kılarak itaatini istemesine rağmen,
HER İNSANIN İÇİNDE NEMRUDANE BİR İLAHLIK DUYGUSU VAR.

Her fırsatta Allah’a isyan etmekten geri durmuyor.

İnsanoğlunun uzaya açılma sevdasının arkasında,
hemcinslerine üstünlük ve hâkimiyet sağlamakla beraber,

Aklınca Allah’ın mülkünün dışına çıkıp;
ölümün olmadığı bir yaşam alanı bularak,
kulluk sıfatından kurtuluş arayışından başka bir şey yoktur.

Amma bu arayış ham bir hayalden başka bir şey değil.

Çünkü her yer Allah’ın mülkü,
her şey isteyerek veya istemeyerek O’nun emrine amadedir.

“Kullunefsin zaikatul mevt 29/57 Ankebut” diyen Allah, (cc)
canlı cansız tüm mahlûkatı ölümle mahkûm etmiştir.

Bunu en güzel bir şekilde Yunus Emre SORDUM SARIÇİÇEĞE isimli şiirinde dile getirir.

“Sordum sarıçiçeğe,
Sizde ölüm varmıdır?
Çiçek eydür derviş baba,
Ölümsüz yer varmıdır? ”

İnsanoğlu hırs, haset, gadab Vs. gibi, sınır tanımayan kahredici rekabet duygularının tatmini adına, bindiği dalı kestiğinin farkında değil.