AKLIN NURU FÜNUNU MEDENİYE,
KALBİN ZİYASI ULUMU DİNİYEDİR. (Üs.B.S.Nursi.)
Kalpler ulumu diniyenin ziyasından ve muhabbetinden mahrum kaldığındandır ki, haset ateşine yanmaktadır.
Akıllar teknolojik buluşların şımarıklığı ile firavunluk iddiasının bencilliği ile etrafa ZULUM VE ZULMAT saçıyor.
İnsanlar bir uyarıcı olmadan,
huzurun imanda ve İslam’da olduğunu anlayabilseydi,
Ne gerek vardı bunca Peygambere,
Kitaba, Evliya, Esfiya, Urefa, Ulema, Muhakkikin ve Müctehidine.
İstisnasız her peygamber,
insanları, muhabbet, adalet ve güzel ahlak ekseninde birleşmeye ve bu değerleri hayata hâkim kılma adına,
hayatı yaratan tarafından vazifelendirilmiş müstesna şahsiyetler değilmi?
Her ümmet Peygamberinin davasının dava vekilidir.
İnsanlık içindeki ahlaki kokuşma ve bozulma,
ümmet olduğunu iddia edenlerin mü-minlik vazifelerini terk edip, vasıflarını kaybetmelerinden kaynaklanmıyormu?
O zaman tüm insanlar hep beraber,
her vesile ile ortak değerlerimiz olan;
Hayata anlam yükleyen iman, değerli kılan ibadet, onurlu standarda ulaştıran ahlak, bencillikleri dizginleyen adaleti hayata hâkim kılma adına, vazifelerimizi bir birimize hatırlatıp,
İnsan onuruna yakışır bir hayat yaşayabilmek için,
kaybettiğimiz o değerli vasfımızı tekrar elde etmeye ne dersiniz?
Kayıt Tarihi : 26.3.2011 14:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!