Meltem Esintisi 090 ÖNCE SEN YAŞA.

ÖNCE SEN YAŞA.

Ey alimlik iddiasında bulunan kişi, nedir bu halin?

Kalbin nasıldır?
Günahlar karşısında ne his ediyorsun?

Yüce ALLAH’ın (c.c) azameti karşısında gözlerin yaşarıp kalbin titriyor mu?

Hani muhabbet ve mehafet emaresi olan ağlama?

Nedir bu gururun?
Başın niye dağlar gibi dik?
Bakışın neden kaya gibi sert?
Sözlerin neden ok gibi sivri ve bıçak gibi keskin?

Başkalarının yazmış olduğu birkaç kitabı okumakla her şeyi öğrendiğini mi zan ettin?

Allah’ın ilmi sonsuz, mülkü uçsuz bucaksız, sanatı akıl almazdır.

Görerek, duyarak, kullanarak alıştıklarını anladığınımı düşünüyorsun!

Ey her şeyi bildiğini zannetme gafletine düşen mütekebbir zat!

Şu sırlar yumağı kâinatta neyi ne kadar bildiğini zan ediyorsun?

Bilgilerinin sana büyük sorumluluk yükleyen bir emanet olduğunun farkında mısın?

Emanete riayet adına ne yapıyorsun?

Seni her şeyden çok sevdiğini, her şeyi senin emir ve istifadene vermekle gösteren
O sevgililer sevgilisine karşı içindeki muhabbetin derecesi nedir?

O muhabbete gölge düşürme korkusu yüreğini sızlatmıyor mu?

Halin emaneti gasp edenlerin gaflet işaretlerini taşıyor!

İlim önce yaşanmak, sonrada ihtiyaç sahibine intikal ettirilmesi lazım gelen sorumluluğu büyük bir emanet değimli?

Başkalarına anlattıklarını neden nefsine tatbik etmiyorsun?
Yoksa sen anlattıklarından sorumlu değilmisin?

Nefsinle yüzleşmeye hazırmısın?
Onunla yaka paça olmayı göze alabilecek kadar güç ve cesaretin varmı?

Onu HAK’a davette samimi ve sabırlı mısın?
Sende bunların hiçbirinden bir eser görünmüyor.

Bütün derdin şehvet, şöhret ve servet, yemek, içmek ve eğlenmek.
İhtiyaçlarını temin ve arzularını tatminden ibaret.

Nefsini ıslah ve insanları irşat için, uhdene emaneten verilmiş olan ilmi bile
dünyada mal ve makam temini adına istismar, gururunu tatmin için israf ediyorsun.

“ VELA TEŞTERU BİAYATİ SEMENEN KALİLA 2/41 (Bakara) ”
Allahın ayetlerini(değersiz dünyalıklar karşılığında) ucuza satmayınız tehdidini duymamış gibi davranıyorsun.

Aklını başına al.
Bu gafletten kurtul.

Arzu ettiğin dünya nimetlerden senin için takdir edilmiş bir kısmet bir nasip varsa hiç şüphesiz o gelir seni bulur.

Nihayetinde gelip seni bulacak olan nasibin için üzülme kalbini ferah tut.

Bekleme yükünden kurtulursun.
Hırsın ağırlığı seni yormaz.

Eğer bu şekilde davranmazsan, bütün bu mücadele sonucunda eline ne geçeceğini umuyorsun?

Sanıyorum dünya adına sadece bir yorgunluk, ahiret adına büyük bir pişmanlık ve ağır bir hesap...

Yüce Resul yaşarmayan gözden, titremeyen kalpten, faydasız ilim ve doymak bilmeyen nefisten Allah’a sığınmıyor mu?

Sığınmamızı tavsiye etmiyor mu?

Hadi bildiklerini ÖNCE SEN YAŞA.