İnsan hayatının en büyük handikabı, vazifede ihmal, imkânları kullanırken israf, düşüncede, düşüncesizcesine muhalifini red ve inkâr etmektir.
İhmal ve israf, yaygınlaştığı yerlerde, emeği ve enerjiyi tüketip bitirdiği gibi, işler biriktiğinden dolayı zorlaşır, maliyetler artar.
Aceleciliği tahrik ettiğinden dolayı, emeği vasıfsız ve kalitesiz hale getirmekle beraber, ihmal ile kaybedilmiş olan zamanın telafisi için acelecilik ile kazalara zemin hazırlar.
Tüm işlerin zorluğu, tembellikten kaynaklanan ihmal, terk veya tehir edilerek büyütülmesine sebebiyet vermek olduğu gibi;
Fakirliğin ve yoksulluğun sebebi de kaynakların gereksiz ve sorumsuzca tüketilmesinden başka bir şey değildir.
Gönül huzuru ve sosyal barışı tehdit eden, farklılıklara tahammülsüzlükten kaynaklanan saygısızlık ve inkârdır.
Toplum hayatında düşünce ve inanca saygı, düşünceyi ifade ve inancı yaşama özgürlüğü doğruların bulunmasına, güzelliklerin keşfedilerek yaşama mutluluğuna açılan bir barış ve sevgi kapısıdır.
En büyük tehlike!
Tembelliği istirahat, israfı hak, fikir ve yaşam özgürlüğünü sınırsız zan edip, başkalarını yok saymak ve yok etme sevdasına girmektir.
Kayıt Tarihi : 24.11.2008 10:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Abdulvahap Yıldız
TÜM YORUMLAR (1)