* Meloni -çizmeli Kedi Şiiri - Fatma Doğan

FATMA DOĞAN

Meloni,

Akdeniz’in kurnaz Çizmeli Kedisi
Kaşın, gözün ayrı ayrı oynamakta dünyanın yüz hatlarında,
Karanlık masallar diyarında , kurnaz zekanla caka satan sen değil miydin bunca zaman.
Şimdi ne oldu da uysal figürlere dönüşmekte, masallarındaki cingöz kahramanlar.
Oysa O karanlıklar diyarının , ortaçağsal mekanlarında,
simsiyah pelerininin gölgesi, saklıyordu bembeyaz ülkeleri ve aydınlık düşleri
Kimbilir hangi paslı, küflü ve mavimtırak kanlı ,vatikan apostolik saraylarında,
Sırtı sıvazlanan Krallar yazıyordu, kara kalemleriyle coğrafyaların kaderini.
Zalim olma sakın ey Meloni!
Sen zalim olduğunda;
Asırlık kanlı çizmelerin çoğaldığı ,kan ve rutubet kokusu sinmiş nasırlı ayaklar ülkesinde,
kaldırım taşı döşeli yollara, ürpertici bir pus çökerdi geceleri,
görmedin mi ?Mistik ve ezoterik sos dökülmeden yenmezdi hiç, masalarda akşam yemekleri
Avutulurdu yahut uyutulurdu bir yüzyıl ya da yetmedi mi bir yüzyıl daha,tüm kırmızı kanlılar
Ey meloni.
Sen şimdi Takmışsın ya, ayağına vatikan menşeili topuklu çizmeleri,
Unuttun galiba dolana dolana karanlıklar ülkesinin ,taş kalpli yollarında.
Ve unutmuş gibisin ananın atanın geldiği köyü, yediğin aşı ve içtiğin suyu,
Ey Meloni, unutma !
Senin adın Etrüks soyadın Truva.
Senin anan atan çarıkla aşar geçerdi dağları ,tepeleri
Yalın ayak yürürdün çocukken, Asya’nın bozkırlarında, çayırları, çimenleri.
İyiki bi geçirmişsin topuklu çizmeleri, ayağına nasılsa?
Unutmuş gibisin Meloni! Hatırla!
Sen hatırlamasan da Kan çekiyor belli ki.
Abini arıyor gözlerin hep ,bakınıp duruyorsun sağına soluna tüm coğrafyalarda.
Duy Meloni!
Sen sarı saçlı mavi gözlü çizmeli bir kedi,
Abin ise coğrafyaları kucaklayan erler meydanında yelesi heybetli kara yağız bir aslan.
Bu yüzden her gördüğünde gözlerinin içine içine eğilip bakıyorsun hayran hayran.
Söyledim ya Meloni!
kan çekiyor işte içten içe sen bilmesen de,
Ah Avrupa’nın sarışın çizmeli kedisi bir bilsen.
Sen Kimsin?
Bilirmisin? Bir gözün etrüks’e bir gözün truva’ ya çalar
Sen Bir zamanlar at üstünde gittiğinde ,saçların savururdu rüzgarları
Asya’dan avrupa’ya, Sarı yelelerin süpürürdü alplerin zirvesinden karı
Deniz gözlerin örterdi bir zamanlar, uyuyunca göğün üstünü
Ama şimdi bak haline, kısacık kalmış saçların ve yelelerin ve kısalmış gitgide eteğinin boyu
Gözlerin öyle berrak bakardı ki masmavi okyanuslar gibi, Artık sadece kanlı ve koyu
Ah meloni kim dedi sana?
Unut ananı atanı diye
Kim girdi tertemiz kanına da , aklının üstüne çalı örttü
Neden Gittin, aldın ellerinden kara Afrika’nın Torunlarının, varını yoğunu,
Ne diye bastın mazlumlarının başına da, tepeledin çizmelerinle
Hangi atandan gördün sen böyle bir zulümü?
Çizmeli kedi masalınımı okudular sana her gece uyurken üvey ananla baban
Başka izahı yok bunun.
Dön artık özüne,
Ne işin var uzun tırnaklı ve tek dişi kalmış el kapılarında
Vaad ettikleri korona tacını, taktılarında gördün başına neler geldi
Kıran kırana kırdı geçirdi seni ağam paşam dediklerin
Korkma artık,bak aslan yeleli yiğit ağabeyin var sana elini uzatmış,
Alp dağlar misali arkanda atalarının bütün torunları,
açmış evlerinin kapısını sana coğrafyan
bizim coğrafyamızda eve gireceksen
çizmeyle girilmez ,Çizmeli Kedi,
edeple, desturla girilirdi hatırla Ey MELONİ!
(FATMA DOĞAN 4 ARALIK 2024/TURHAL)