İç içe zihnimdeki matruşka kefenler
Toprağa boyanıyor, çürüyen bedenler
Uçuşur pişmanlıklar, "n'olur"lar, "neden"ler
Artık diz boyu olmuş depreşen kederler
Göz önüne hayat sahnesini zerk ediyor
Sönüyor hülyalar, dünyalık telaşları
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta