melodi deyince
gönül odam gelirdi aklıma
ki nice sesler vardı içinde
onlar da
gelip gelip vuruyorlardı
odamın duvarlarına
notasız...gamsız...
sesler karışıyordu
gönül odamın karanlığına...
anlamsız...
melodi deyince
sazlar gelirdi aklıma
öyle sesler ki..
kimi gelir vurur acıtır...
kimi gelir titrer ağltır...
notalıydılar...gamlıydılar...
dökülüp dururlardı sazlardan
vuranlardan...çalanlardan...
gönül denen
odamın karanlığından...
fikret turhan,20.09.2012
Fikret TurhanKayıt Tarihi : 20.9.2012 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!