Melodi Şiiri - Birkan Akdoğan

Kulağıma ne zaman tünese bir melodinin yorgun geçmişi, aklıma istemsiz düşüyor, güneşin sıcaklığını soluğuna saklayan ruhunun gülüşü.

Kanlı gözlerinde asırlık bir kan davasının cesetleri raks ederdi. Ve ben hiç bilemezdim yara bandını nasıl yapıştıracağımı, töreye kurban gitmiş göz bebeklerinin delik deşik bedenine. Bakışını her pişti yaptığında bakışıma, kaybettiğim bu çocuk kumarında aşkta seni kazandığıma şükrederdim. Ölümcül bir ışıltı yaşardı gözlerinde ve ben canımı yakacağını bile bile, atardım kendimi görüş mesafene.

Dara düşmüş bir dar ağacı ipidir saçların ki o bile ölümü güzel kılardı. Dolarımdım boğazıma düşünmeden ve inanna sarılırdı her seferinde apansız, soluğuma. Derdim ki böylesi anlarda - Ölmek, senden gelecekse eğer son isteğimdir benim celladımı öpmek. Karanlık bir büyüdür, büyürüm sihirli tılsımıyla. Periler dökülür her savurduğunda.

Ne zaman ki duysam ses teline kambur bir melodinin can yakan inlemesini, yokluğunun nikotin kokan kanser hücresine atarım kendimi.

Defile avcısı gibi, tırnaklarınla kazırdın sırtımdaki deriyi her sevişmemizde ve hazinem bunlar derdin. Fil dişi bir kutunun içinde biriktirirdin kazıdığın bedenimi. Orospunun çarşafı gibi kırış kırış bir çarşaf çıkarıp cebinden doldurmuştun bir gün hepsini ve tiryaki dudaklarının arasına alıp bir ucunu diğer ucu ile ateşi seviştirmiştin. Yanarken bedenim gözlerimin önünde sen derin derin ciğerlerini beslemiştin. Ve demiştin ki sonra - Şimdi tamamen bendesin. Artık nereye gidersem gideyim benimlesin. Çaresi yok hapsoldun bana.

Ve sonra gittin. Ra istifa etti tanrılıktan. Göz yaşın ile suladığın küpe çiçeği soldu. Ruhum terk etti beni. Dudaklarım küstü kelimelere. Zaman kaskatı kesildi ve durdu. Gözlerim dargın senin suretinden başka şekillere. İç savaşlar çıktı içimde, içerledim. Başkaldıramadım yokluğunun diktatörlüğüne. Başkalaştım.

Kulak zarımla ne zaman kumara tutuşsa birkaç melodi, mırıldandığın şarkılar gelir aklıma. Yine kaybederim kalbime kadar. Bana kalan bir tek yokluğun olur.