Melisa Çiçeğim Şiiri - Osman Beyoğlu

Rüzgar tatlı tatlı eserken, şarkımızı hatırlattı bana.
Bir melodi kulağımda, bir nakarat dilimde.
Kendi kendime mırıldanırım, kimse duymaz.
Alem yok olsa, yer yerinden bile oynasa yine de kıpırdamaz bedenim.
Kendimi sana vermişim,senle birim,tekim, yekim.
İki kişi düşünme bizi, ben sensiz bir hiçim.
Varlık aleminde, var olmayan bir görünmezim.
Toprak olsa da bedenim, gülüşünle can bulur dirilirim.
Yanıp kavrulsa da içim, kaynar suyu durmaz içerim.
Yüksek dağlardan akan coşkun çağlayan var ya, işte o benim.
Yanıp kavuran güneşim.
Bağrına bastığın toprağında ta kendisiyim.
Sen bensin, içimde açmış melisa çiçeğimsin.
Kokun sonsuz, binbir cümle kursam nafile, alem-i cihan duysun, bilsin.