Melisa Şiiri - Kadir Orakçı

MELİSA

Sevda bulutlarından damlalar düşüyorken
Yürümüş, ıslanmıştık Kızılay dan Ulus'a
Ellerin ellerim de yanıp tutuşuyorken
Hasret tebessümünle ölürdü be Melisa

Hep kahrı yudumladım tahammül şişesinde
Bak şimdi sefil yürek yeni aşk hevesinde
Kalbimin en müstesnâ, en mahrem köşesinde
Bir ümit tomurcuğu belirdi be Melisa

Hoş geldin sefâ geldin benim gönül çarşıma
Nihâvent tadı verdin yirmi yıllık marşıma
Kırk yaşımdan sonra mı çıkmalıydın karşıma
Yıllar önce çıksaydın n'olurdu be Melisa

Ok gibi kirpiklerin hilâl kaşlara değer
Yanağında gamzeler baldan çukurmuş meğer
Zekatını verseydin güzelliğinin eğer
Yeryüzünde çirkin mi kalırdı be Melisa

Hatırla sevdiceğim hani o ilk görüşte
Ellerini uzatıp ellerime verişde
Yüreğim kâra geçti böyle alışveriş de
Sen yokken hep zararda olur du be Melisa

Gözlerin kadar kara kaderim de ki yazı
Hep mi hüzzâm çalacak derken bahtımin sazı
Dilbaza çevirdin ya aşka susan ahrazı
Söyle kimin aklına gelirdi be Melisa

Yaban gülüm, kuş olup uçmuş olsan da bile
En ücra köşelerde açmış olsan da bile
Kaf dağının ardına kaçmış olsan da bile
Yüreğim yüreğini bulurdu be Melisa

Kadir ORAKCI