yürüyorum, yalnız değilim.yanımdasın...
ağlıyorken gözyaşım, gülüyorken kahkaham
ilk heyecanımda kalbimin ilk çarpışısın...
bazen içinde seni görüyorum, küçük bir çocuğu severken
koşarken dolu dizgin dikenli yolu, soluğum diye içime
seni çekiyorum...
Ben hiçbir şey istemiyorum artık
Ama anlayamıyorum da aynı zamanda
Neden hala üzülüyorum?
Neden eskisi gibi hissetmesemde kendimi zorluyorum?
Resmen seni düşünmek bir zorunluluk olmuş hayatımda
Aklımı,ruhumu,kalbimi alamıyorum...
Seni anlayamamak...
Tıpkı seni hala neden sevdiğimi anlayamadığım gibi...
Senin bakıpta göremediğin,
Sevmek duygusunun beni üzdüğü gibi...
Bilmiyorum
Sana sevgim hergün azalıyor mu?
Gerçekten imkansız ve gerçekten başkasınınmışsın
Birlikte olamasak bile
Anılarımda kalacaksın...
Aklım senle dolu
Kalbimde kalacaksın....
Yüreğim kanıyordu karşılıksız çarpıntılardan
Ona ait ruhum, deliniyordu tek tek gözyaşlarımdan
Knım, gözyaşım desem de onlar bile sana ait
Şimdi ancak yaşıyorum, senden bana kalanlardan...
Geçmedi, geçemedi sevgim değilse de derinine inme çabam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!