Melikşah Şiiri - Yılmaz Öztürk

Memleketler gezdim hayalimin peşinde yorulmadan
Eskide kalanları aradım durdum bıkıp hiç usanmadan
Lisan bilmeyen çok insan tanıdım kendini tanımayan
İzleri acıtıyordu yüreğimi sahteliklerin seni tanımadan

Kimler var bu hayatta temmuza gönülden gönül katan
Şimdi güneşte yürüyorum korkmadan gecen karanlıktan
Adam olmak başkadır krallara kral gerek Melikşahtan
Hayat belli belirsiz herkes sever de seven az ruhtan

Masum olan kaç kişi kim var dürüstlük düşmüş ayağa
Eğilmeden dik duran değer vermez çamur bataklığa
Hakikatle konuşan sallanır yıkılmaz yolu ulaşır kutlu şaha
Mutlu özlemle beklenen kutlu müjde ışık saçıyor karanlığa
Eller sevgiyle açılırken gök kapılarına umutsuz kalma sakın
Tesellidir ben gibi ağlayana sevgiyle kucaklayan bağrı yakın

Yılmaz çok söz anlamsızdır günü anlamı ondokuz temmuz akşamı
Yıl bin dokuz yüz doksan üç sırrı kelimelerde dili yüreğinde saklı
Zaten herşey anlatır birtek şeyi şairler saklıyor kendinde akrostişi
Doğum günün kutlu olsun şahların meliki sevginin saklı gerçek yüzü