Melikem Şiiri - Ahmet Türüt

Kalbim mabedi aşkın
Sen yasaklı melikem
Kuşların dilinden bilmem
Bildiğim tek dil sensin
Askın ibadetiındiı
Kıblegâhım gözlerin
Al getir hâzineni
Mabedimiz şenlensin
Uğruna Ya kup gibi
Gözyaşını dökülürken
Aramıza mabetsiz
Bir kral koydun neden
Büyüktür, yerle gökten
Farkı vardır sevgilim
Hoslanmakla sevmenin
İlâhi hakikate ruhumda tecellisin
Bekleme unutamam
İhanettir unutmam
Askın Rabbi ruhumda
Ta ki Kalûbehr dan
Aşk diye Seni yazmış
Seni yazmış Sevgilim