Melike Yalçın Şiirleri - Şair Melike Yalçın

Sana, yazdım anne,
Bu şiir sana anne,
Sen bir tanesin,
Anne... Anne...

Seni çok seviyorum,

Her kasım ayında ağlarım,
Her sonbaharda ağlarım,
Çünkü; Atam öldü! ...

Aslında ölmedi,
Ruhu hâlâ burda,

Kesildi ağaçlar,
Yaşlısı ile genci ile..
hepsi kesildi.

Bizler yani hepimiz,
Ormanlarımızı koruyunuz,

yuvadır evler,
yatarız, otururuz,
evlerde... evlerde..

Bazılarımız evde,
bazılarımız bahçede,

Ne bu çile?
Ne bu keder?
Olmasın savaşlar!
Ölmesin insanlar!

Ölmesin çocuklar,

Tatile gitmeyi severim,
arkadaş edinirim,
yeşilliklerin içinde oynarım,
mevi denize girerim.

Arkadaşımla oynarım,

'Vatan' diye bağırırım,
Sesim çıkmaz.
Neden? .. Neden?

'Vatan' diye ölürüm,
Yine de dağa taşa çıkamam.