Yalnız bıraktın beni böyle bir yerde
Gittin arkana bakmadın bile
Düşünmedin nasıl yaşarım sensiz bitirdin sevdamızı
İkimizinde hastalığı şimdi
Kalp ağrısı..
‘Uyu, uyu da büyü..’ diye uyutulduğumuz günlerde bilseydik büyümenin hiçbir iyi tarafı olmadığını, uyur muyduk söz dinleyip usluca?
Uyudum; büyüdüm,
okudum; belki adam oldum,
sevdim; aşık oldum,
Hayatı seviyorum;
Sabahları uyandığımda güneşi görmeyi, hava bulutlu olsa da yağmuru getirir belki diye olumsuz düşünmemeyi,
Canımın sıkıntısının en had noktaya ulaştığında kendimi sahile vurup denizi seyretmeyi,
Camdan bir kalbim var benim
Her defasında kırılan ve birleştirmek için yeniden denediğim..
Görüntüsü gibi şeffaftır yüreğim
İçimde ne varsa saklayamam söylerim..
Kırılmaya o kadar alışkındır ki
Peşinden koştukça uzaklaşan bir hayalsin sen
Çok uzağımda ama imkansız değilsin
Belki de içimde ki küçücük umudum olmasa
Sana ulaşmak için çabalamazdım
Ateşlere atıp yakmazdım yüreğimi
Ve böylesine bağlanmazdım..
Denizdi adı..
Masmaviydi gözleri..
İsmini yaşadığımız kıyı kasabasından mı
Yoksa gözlerinden mi almıştı bilemedim,
Ama çok güzeldi gözlerinin maviliği..
Küçüktük daha ama bilirdim, başkaydı Deniz..
Gelseydin…
Belki gökyüzünde güzel bir şölen hazırlayamazdım sana
Yıldızlardan bir yol seremezdim ayaklarına
Ama hiç bırakmamasına sarılırdım sımsıkı boynuna...
Gelseydin…
[Güler Demirel'e ithafen..]
Bırakmak bilmiyor yakamı hatıralar
Her baktığım yerde hala hayalin var
Sensiz soluk alamıyorum dünya dar
Daha önce çaresiz kalmamıştım hiç bu kadar..
Sen olamadığında, küstü kelimeler bana,
Anlamsızlaştı cümleler, özne sen olmayınca
Yüklem bulamadım, noktalayamadım..
Sen olmadığında, gözyaşları eksilmedi yüzümden,
Rüzgara karıştı her bir damla,
Öyle vurgunlardan çıkmıştı ki yüreğim
Her gün yaş dökmekten bıkmıştı gözlerim
Kimseye bakmadım öyle büyüktü ki nefretim
Anladım ki ben yüreğimin son kalesindeyim..
Hiç kimse artık beni mutlu edemez dedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!