Cep yakamdan dökülürken yağmur
Nereye gideceğimi bilmediğim vakit
Ve henüz sabah olmadan
Aklımda senin yüzün
Yinede sana diyecek bir şey yok
Hiç anlamadın kalmadı sözüm
Yağmur alıpta görtürürse baharı
Ne vakit birikirse gözlerde yaş
Ve bir gün çalarsa kapımı yarım kalmışlığın izi
Yüreğimde sensizliğin yası,
Örterse pencereyi karanlığın eli
Arkamda bıraktığım kirli mazi
Akarken gecenin serin sularına
Yosunlaşmış taşlara çarpan rüzgârı
Fatih’te ücra bir sokağa salınmış
Yaslanmış, pencerelere dinletiyor efkarı
Şimdi kimileri ağlatıyor sokakları
Hazan Vaktinin pençeleri
Her nefesinde ürpertiyorken soğuk
Senin kollarında olma isteği
Nâgah bir gecenin vakti,
güz verdiyse sükuna yerini,
Ve sürgün etmişse karanlığıma sensizliği
Bir katre yaş akar yakamdan
Senden öteye gittiğim her adım
Tutsak benliğimi meşru kılıyor
Mıhlandığım o benliğinden
Kimse beni vazgeçiremiyor
İstemsiz içimdeki bu karmaşa
Yelken açmıştı tozlu anılarıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!