üniversite öğrenimime devam etmekteyim şuanda ikinci sınıf halkla ilişkiler ve tanıtım öğrencisiyim arada şiirler yazmak hoşuma gidiyor:)
Ufukta karaladığın kağıtların..
Satırlarini sayarken soydum
Ben bildiğimi sanıp
Yanilarak anladım,neyin ne olduğunu.
Anlam aradığım kelimeler değil,
Hiç gördün mü o geceyi sende?
Hani bir hırka vardı kızın üstünde sanırım gri
Balkonda oturuyor onu görüyor musun sende
Hani kimsenin görmediği...
Bir kahvesi var masanın üstünde
çıkar yol arar gibi dolanıyor
son bir umut arıyor sarılıyor
direniyor bilinci,kelimeleri çekemiyor
ruh bedende güvensiz öylece sallanıyor
ama kaybetmiş olmaktan çok,
Kayboldum yoruldum alın beni bu şehirden
Yok oldum mahfoldum satılık bu şehir,
Yıkılmış bu şehir
Yok oldum alın beni bu şehirden
sizden farklı biriydim ama bende biriydim
öylece bu yaşıma yirmi birime gelivermiştim
sorulmamıştı hiç büyümek ister misin diye
öylece büyüyü vermiştim
zaten o da hiç büyümek istemezdi
böyle küçüleceğini bilseydi
insan bekler...
peki neyi bekler?
aitlik duygusunu mu ?
hissetmeyi mi güzel şeyleri...
bence insan...
Takvim yaprakları daha doğmamış
Karanlık bir yolun sonu gibi
Suladığın o çiçekler solmamış
Işığın hiç sönmemiş gibi
Düşünceler bozulmamış insanlar
Yolllar ayırıyorum kirli tozlu raflara
İçimde bitmeyen bir ateş bir gruhla
Aynı döngü sarmalı ayni karavana
Bir kez yok saydığın her şey karşında
Aynı zaman aynı mekan
Bir kadın bir bankta oturmuş
Bir kitap okumuş bir sigara yakmış
Bir bakmış ki sonbahar olmuş
Birde bakmış bir çocuk
Salıncaktan düşmüş
Birde dizleri kanamış
gözlerden uzaklarda,uzak diyarlarda
bilipte ulaşamadığın,sevip kavuşamadığın
öpüp,koklayamadığın yıkık hisarlarda
olduğunu bilmekle mükellef kaldığın...
akıl almaz bazen bunu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!