Giderken bıraktığın gül hala başucumda.
Giderken yanağıma kondurduğun öpücük aklımda.
Giderken söylediğin son söz kalbimde saklı.
Giderken götürmediğin ben,
Buralarda öksüz kaldı.
Saatlere kaydedilmemiş bir zaman yaşıyorduk birlikte.
Takvimlerde belirtilmemiş, sözü edilmemiş.
Ne Mart'ın 12'si, Ne de Kasım'ın 17'si.
Saat ne 9.30 ne de 12.49
Kimsenin yaşamadığı, hiç bir yerin yazmadığı
Bir yol gidiyorduk birlikte.
Adam sakince yolda gidiyordu.
Karşısına çıkan ilk banka oturdu.
Yanındaysa hiç ayırmadığı boş bavulu vardı.
Sorarlardı ona 'Neden bu boş bavul hep yanında? '
'Dertleri koyduk içine,evlat' derdi,
'İki ton ağırlığında'...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!