Melik Yanar Şiirleri - Şair Melik Yanar

Kesilebilirim bileklerimden her an
Alıcı kuşların göçmen intiharlarıyla,
Susturulabilirim ilk ayrılıkların göz yaşlarıyla,
Düşebilirim tek adımda
Küçük bir çocuğun kavuşma korkusuyla,
Çekip gidebilirim bir sabah yaşadığın kentin şafağından

Her şey o kadar temizdi ki gözlerimizi acıtıyordu duru beyazlar, ışıl ışıldı çünkü beyaz
ve daha varamadan akreplere yelkovanlar yaş doluyordu gözlerimiz.
Kötü bir niyetimiz yoktu aslında,
dedim ya gözlerimizi acıtmıştı beyazlar ki biraz grinin kimseye bir zararı olmaz dedik.
Bilemedik ama;
okyanus için bir damla bile olmayan beyaza akıtılan siyahın peşinden gelecek bütün siyahların daha ilk damlası olduğunu,

Sensiz de yürüyebiliyorum elbette evimin yolunu her seferinde daha kestirme patikalardan geçerek,
Sensiz de geçebiliyorum köprülerden üstelik korkuluklarının rengine aldırmadan,
Sensiz de içebiliyorum sigarayı hem de en derinime nefesler alarak,
Sen yanımda olmadan da saat gece 10dan sonraları alabiliyorum Ali Abimizden şişelerce birayı zaten o da bıraktı artık bana seni sormayı,
ilk zamanlar memleketine gitti gelecek bir gün dedim,
sonra çok bekledim ama ne o sordu ne ben söyleyebildim ne zaman geleceğini.

BİRİNCİ TEKİL ŞAHSIN HİKÂYESİ 3
Her şey o kadar siyah ki öyle bir zifiri ki odalarım,
İçimin sensiz odaları,
Hiç bir sokağın lambası yetmiyor aydınlatmaya,
Henüz hiç bir renk dönüşmedi gün ışığında beyaza.

Ne mi kaldı bizden geriye?
Uğraşma boşuna cevap veremez sana şarkılar,
şöyle bir özet geçeyim sana tozu alınan eşyaların şahitliğinde.
Dünyanın bütün dillerinden bütün şarkıları duyabiliyorum artık,
tanırım çünkü hüznünü çok uzaktan herhangi bir sesin.
Kilometrelerce mesafeden tanıyabiliyorum herkesi artık,

Nerdesin?
Kimsin sen?
Binlerce,kilometrelerce yollar geçip duruyorsun.
Nereye,
Nerden nereye?
Ne duyuyorsun asfalt yollardan bakarken uçurum kenarı düşlere,

Zamanın birbirine karıştığı zamanlar vardır,
Çocukların annelerine küstüğü
Hiçbir takvim yaprağında tutulmamış saatler.
Hiçbir şey hatırlanmaz,
Hiç kimse umursanmaz.
Yitik bellekler çökmüştür asra

Bırak dağınık kalsın dedin saçlarımı kesmedim, saymadım daha saatleri,
bir zamanlar durmuştu çünkü belli belirsiz zaman dilimlerinde bütün hayatlar.
Hiç kimse konuşmaz ya
sanki gücü kalmamış gibi çıt çıkarmaya herkesin,
öyle akrep yelkovan kimsesizliği
ve yerli yerinde her şey parmaklarımın arasında yanan sigara gibi.

Yaşamadığın her şeyi bir kenara koy
Nefes alamadığın kentleri
Yolunu kaybettiğin evini.
Vedalaşamadığın kim varsa bir yola koy
ve adresini şarkıların sesine sakla.
Sol yanından sevdanı eksik etme