Meliha Hanım Teyze Şiiri - Erhan Eren

MELİHA HANIM TEYZE
Eskiden,
Küçük güzel bir ev vardı burada;
Bahçesinde muşmula ağaçları,
Küçük bir sarnıç
Ve bahçe duvarlarından sarkan;
Kırmızı, pembe güller vardı.
Bu sokakta geçen çocukluğumdan
Aklımda kalan, bir Meliha Hanım Teyze vardı;
Gül yüzlü,
Nur yüzlü bir Meliha Hanım Teyze.
Cuma evlerine giderdi,
Haftada bir ve cuma günleri…
Birde pazar kurulurdu çarşamba günleri
Onun için çıkardı evinden
Yoksa hep penceresinde olurdu
Ya Almanya’daki oğlundan haber beklerdi,
Ya da muhabbet ederdi;
Penceresine konan kuşlarla…
Önce Meliha Hanım Teyze eksildi penceresinden;
Sonra ekmek kırıntısı bulamayan kuşlar…
Bahçede güller soldu,
Sarnıcın suyu kurudu,
Bir sessizlik çöktü uzun zaman…
Köhne bir ev anıların sessizliği içinde
Bekledi, bekledi bahçesindeki muşmula ağaçlarıyla
Sonra…
Muşmula ağaçlarını da kesip
Evi yıktılar!

2 Aralık 1994 Ünye