iyiyim, ama uzaktaysam öyleyim
gölgenin düştüğü şehirden de
bu ağarmış temmuzdan da
geceden de..
ellerimi tutun
ve bağışlayın beni.
papatya fallarına inandımsa
yada beyazlığına güvercinlerin
yada sol elim cebimde yürüyordumsa
bu benim huyumdur.
Kırık kalp parçacıkları,
Kum saati zamanının;
Ayrı düştükçe birbirinden uzaklaşan.
Bütünleşmek ki; düşmanıdır zamanın.
Ansızın ve zaman zaman,
Silinir suretin hafızamda..
seni sevmek, bir kuşu sevmek gibidir
henüz kantlanmamış bir kuşu izlerken ki gibi.
hani diyoruz ya; nasıl anlatılırdı
bir kuşun uçmayı öğrenişi?
bir kuğunun göle olan hasreti de
bir kuğunun göle olan hasreti gibidir.
sonra yağmur yağıyordu, aralıksız ve ince ince kasım yağmurları
saçlarımızdan ayak parmaklarımıza kadar ıslanıyorduk.
liman gibi bir yerdi, deniz kokusu üzerimize o kadar işlemişti ki
belkide deniz yağıyordu
ellerimizi açtık, avuçlarımız bulutlara bakar şekilde, uzun uzun bekledik
karşıda bir ışık vardı, ona bakıyordun
ellerine ismini veren anılar
bu seferlik benim olsun.
geceyi gece yapan karanlığımdır onlar benim
ıslak ve nemli ellerinin coğrafyasında
bir sen varsın avucunun bir kenarında durulmuş
çağlayan şelaleler gibidir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!