Avuçlarımda hissettiğim ter gibi sıcak,
Yollarında döktüğüm yaşlar kadar ıslak,
Hüzünlü ayaklarla yürüdüğüm kıyılarında yalınayak
Beni kucaklayan o şehre söylüyorum...
Her ölü aşkın yattığı yorgun topraklarda,
Bitmez umutların sel gibi aktığı yoksul kaldırımlarda,
Islak hayallerimin ardından bir hışımla çıktım sokağa.
Gözlerimi kararttım, dudaklarımı sıktım haince
Sessiz bir gecenin kapısını aralayıp, başladım koyu yürüyüşüme.
Her anın senin yanında ne kadar tatlı olduğunu,
Her gülüşünün beni nasıl titrettiğini
Yağmurun göz yaşlarımla birleştiği an anladım.
Korkuyorum!
Neden bilmiyorum.
Bilmediğim bir şeyin yaklaşmasından
Ya da en iyi bildiğim şeyin uzaklaşmasından,
Çekilen her bakıştan
Ya da gizemli her yakınlaşmadan
Sessiz bir ululuğun ortasında kalan yıkıntılardan,
Gerçeklerle yoğrulmuş o yaşlı toprağın bağrından,
Yüreklerin titrediği, benliklerin ezildiği o diyardan
Bir yaprak misali geldim.
Sert bakışlı her ayrılığın yanında,
Ruhu kanayan her bebeğin ağlayışında,
İlk acısıydı yaşamın soğuk ayında.
İzleri hala topuklarımda sızlıyor.
Bir tebessüme düşüp boğulmaktan
Zor kurtuldum acının yardımıyla.
Ağır ağır saran karanlıkların ortasında
Ağlayan bir kalbin buruk sahibi.
Kör bir gündüzün ortasında yalınayak yürüyorum
Sıradan geçmişler ve kokulu ümitlerle dolu
Babamın verdiği eski resmine bakıyorum.
Ne bir insan ne bir gülüş
Yalnız bir korku var kaldırımların üstünde,
Ne bir isyan ne bir dilek
Gözlerimdeki yaş kadar yakındın bana
Dudağımdaki kelimeler kadar sıcaktın
Tenimdeki ter gibi ıslak
Ve ruhumdaki ölüm kadar uzaktın.
Ne geçmişimdeki anılar silindi taş gibi yüreğimden
Ne de o güzel resmin aklımın en güzel köşesinden.
Belki bu hayatın isminden,
Belki de isimsiz doğan her benlikten
Yaşadığım ve karşılaştığım hiçbir şeyi
Çabaladım. Ama galiba anlamadım.
Uslu puslu bir sabahın koynunda
Merhaba dediğim hayata
Karanlık bir öfkenin sert kucağında doğdum,
Ne gülen suratlar vardı ne de sevinçten ağlayan,
Ne isteyen soluklar ne de özlem dolu bakışlar,
Ne sıcak bir el ne de taze bir öpücük tenimde.
Aceleden gelen bir isteğin batağında büyüdüm.
Ne ayakkabılarımı bağlayan bir çift el,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!