Hayat herşeyi ölçülü şekilde veriyor olsaydı
Sanırım ben şuan dünyanın en mutlu, en huzurlu insanı olurdum.
Bir zaman sonra şunu diyeceksiniz
“Saçma sapan şeyler yüzünden böyle değerli birini nasıl kaybettim?”
Rüyalarımın kapılarını hep açık bıraktım sen içine gir diye.
Yalnızlık diyetine girdim, gereksiz kalabalıkların
şaşalı sözlerini yemiyorum artık.
9.5 bir deprem gibiydi yokluğun
Evimi barkımı değil, hayallerimi umutlarımı yıktı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!