Mesafe ne kadar uzak olursa olsun
Bir defa bağlandığın vakit
En uzakları dahi yakın eder
Arnızda ki baki Dostluk
Gülmekte ağlamakta bir olur
Kalbin gibi sıcacık odanın duvarları
Kurduğun her bir düş olmak istedim.
Gülüşündeki sıcaklığınla ısıttın beni
Sen geldiğin günden beri hiç üşümedim.
Büyüdün, sen büyüttün beni
Ne güzel şey seninle aynı yeryüzünü paylaşmak
Aynı yıldızlara bakmak
Aynı Ay'ı seyretmek geceleri
Güneşin ısısını hissetmek tenimde ne güzel.
Soluduğum her nefeste
Altları koşar öfkemin
Hırçındır bizim oraların sarp yamaçları gibi
Sert eser rüzgarı.
Durur da ansızın çarpar insanı havası
Sonra öyle durulur ki deniz gibi
Anlamazsın nereden esti az önceki bu deli fırtına.
Öyle sevişelim ki seninle
Dudak dudağa, göğüs göğüse.
Öyle sevişelim ki Kalp kalbe,
Kalpten.
Ruh ruha sevişelim senle
Öyle ki biz bizi kıskan malıyız.
Ellerinden tutmasam da aklımda sen varsın
Yüzüne bakmasam bile seni görür gözlerim
Yazdığım şiirlerde bir başkasını arama sakın
Dile dökülen bütün sözlerimde sen varsın sevgilim
Kimi soğuk oluyorsa yüzüm, ellerim, bedenim
Sevmekte yorulur kimi
Her gün o gülüşünün bir başkasına olduğunu görünce hele
Sevmekte susar, aç kalır
İçinde boğulur, düğüm olur
Öylece durur.
Islattığım dudaklarında buldum hayatı
Sonra tarifi olmayan bir mutluluk katıldı
Ve nedense unuttun bir an gitme telaşımı
Yaşadıkça sizi ve zaman geçtikçe
Tekrar sardı benliğimi gidiş korkusu
Ya yarın yolcu olursam
Ne kadar zaman oldu yaşayalı seni
Gözlerim görmez artık kimseyi
Ne hatıralar kaldı ki geriye gidince
Yak hepsini yak gitsin
Zaman artık akmıyor burada
Geldiğimden beri işler yolunda gitmedi,
Öyle kandım ki yalanlara buna sende dahilsin.
Yapmak isteyip de yapamadığım onca şey vardı.
Çoğu yarım kaldı, senin gibi.
Bir türlü alışamadım havasına buranın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!