siyah mürekkep dökerim çığlıklarıma,
kapkara gözyaşları üstünde,
turkuaza boyarım gülüşlerimi.
hoyrat kafiyelerim,
birkaç paragraf ötede
birkaç düşün geride.
sen gülüyorsun,
burjuva düzenine inat.
kısılan gözlerinde
özgürlük saklıyorsun,
bir garip beste oluyorsun,
sessiz bir tebessümle
adem uyuyakalmış biraz önce,
havva kelebekleri üflemiş
alnına düşen saçlarına,
yalnızlıkları kaybolmuş
mutlulukları,
kelebeğin kanatlarında gezinmiş.
yere bakarak gülümseyişini,
göğe bakarak anımsıyorum.
o kadar yorgunum ki artık
bir o kadar da umutsuz.
geride kaldı tüm duraklar
biliyorum.
sen derin bir nefes alıyorsun,
ta en uzaktan.
kalbinin oralarda
bir papatya tarlasına düşüveriyorum
öyle ferah ki
öyle temiz.
Saklamıyorum artık,
Ne o yeşil tokanı
Ne de resmini.
Rüyalarımda bile terkederken seni,
Tam unuttum derken
Gülüşünden öptüğüm gözlerini,
En güzel aşk sözleri
Harap olmuş,
Sahtekar aşıkların dilinde.
Zindanda bir mahkum gibi,
Seni bekliyorlar.
Benim dilimden,
özlüyorum seni
ve öylesine imkansızı özlüyorum ki
karşımda
sırtıma kadar uzanan bir yol...
ne kadar yürüsem
hep aynı mesafe.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!