Melih Baki Şiirleri - Şair Melih Baki

Burası,Bakır Dağı.
Saçı ak,yüzü esmer.
Yanık, bir sevda türküsü yankılanır.!
Doruklarında,
Uçuşur kuzgun kuşları.

Bir umut
Görsem sende
Koyardım başımı
Senin yoluna.

Rüzgârın

Bahar gözlüm
al götür beni, buralardan
götür beni..
sevdalarımın,
kavgalarımın yurduna....
toprak çeker oldu.

Seni alıp,
Gitmek varmış.!
Burdan uzaklara..
Dağlara
Kırlara
Nazarın değmediği,girmediği

Bir rüzgar uğultusu
Bozar,
Gecenin sessizliğini.
Çekilir perdeler,
Açılır camlar
Bu uğultu,

Dolanır durur yüreğim,
Sessiz,
Soğuk ve
Karanlık bir hücrede.!
Gecenin, geç bir vaktinde
Bu ölü şehirde.!

Bir tek zeytin dalının
Boy vermediği
Bu yerde…
Yalnız.!
Umutlar var
Rüzgar esiyor.

'Zeynebe..'

yağmur bulutları..
ağır ağır..dolaşıyor..
ak saçlı dağların üzerinde.

Şu çılgın rüzgarın,
Önünde..
Sürüklenip giden,
Toz bulutu.
Benim Yüreğim.

Hep umutsuzlukları.
yazdım..
ama umutsuz değilim..sevgilim,
buna inan.
kabustu o..
rüyay'dı gördüğüm..