Varlık içinde bir yalnızlık çekiyorum,
Bilmiyorum kim dolduracak yerini.
Artık yazmayı bırakıyorum,
Çünkü yazarken hissediyorum gönlümde seni ve yalnızlığımı.
Senle ya da sensiz,
Varlığın ay gibi geceye ışık saçıyor
Yokluğun aysız bir gece gibi gönlümü karartıyor
Aramıza mesafeler de girse
Bir kuş misali gelmek isterdim yanına
Gönlüm zorla tutuşmuştu bu hırçın yangına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!