Melhâme i Kübra'dır Bu Şiiri - Mehmet İs ...

Müslümanız dinimizden
Birlik şerbeti içelim
Müslümana kinimizden
Gelin canlar vazgeçelim
Dikkât edin söktü şafak
Peygamberi örttü kabak

Firavun etmişti lâk, lâk
Nemrud dedi, ölecek Hak
Balığı kesince bıçak
Kana dedi damlayıp ak
O damladan oldu kavak
Sivrisinek anası bak

Asa da hak Mûsâ’da Hak
Denizde yol açar mutlak
Kürreye indi muhakkak
Yerleri yoktur kaçacak
Sallanıyor dalda yaprak
Küfre kucak açtı toprak

Küfrün bendini aşacak
Yahudiyle savaşacak
Kâinata kucak, kucak
Sevgi huzur dağıtacak
Olacak şeyler olacak
Kıyâmete uzanacak

Kendini hayâl et düşle
Melhâme i kübra, işle
Uğraşır damakla dişle
Yalınayak bu gidişle
Cehennemi köşe, bucak
Katil, gasıp dolduracak

İSLÂMİ; der lâldir dilin
Sürünerek olsa gelin
Derken; küfre kalkmaz elin?
Akıtılan kandan selin
Hesabını sorduracak
Olmazları olduracak