Özünden ayrıldıkça, ne yazık ki insanlar
Unutulur gün be gün, dildeki tüm aksanlar
Ne dil kalır ne lehçe, melezleşir lisânlar
Öyle bir an gelir ki, büyük buhranlar başlar
Milletleri yaşatan, onların öz dilidir
Nesilden nesillere, birliğin kandilidir
Yozlaşan dil ve kültür, felaketler selidir
Öyle bir an gelir ki, büyük buhranlar başlar
Yabancı tüm unsurlar, korsan gibi gelirken
Târihin izlerini, birer birer silerken
Köklü örf ve adetler, bâtıla evrilirken
Öyle bir an gelir ki, büyük buhranlar başlar
Dile sekte vuranlar, tahribatı yapandır
İhânet çemberinde, en öndeki kapandır
Nice kirli oklara, hem yay hem de sapandır
Öyle bir an gelir ki, büyük buhranlar başlar
Dilbilgisi dillerin, sıralanmış dağıdır
Köklerdeki genlerin, ilmek ilmek bağıdır
Bu bağ koptuğu anda, virâneler çağıdır
Öyle bir an gelir ki, büyük buhranlar başlar.
10 Eylül 2018-Kaletepe
Cemalettin TuranKayıt Tarihi : 10.9.2018 18:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!