Melen Şiiri - Bülent Öntaş

Ne zorlu yollardan geçtik seninle
düşlerim tutuştu
bir köy kahvesinde
Che'nin fotoğrafı eşliğinde
yıllar öncesinden
sobadan
sessiz çığlıklar geliyor
yerin altından
kömür karası memleketim
ciğerim yanıyor Ahmet abi
içeride
bir çatırdama
sesler geliyor kulağıma
kıraç topraklardan
susuz
göz bebeğim
madencilerin kentine giderken
seninle
gözlerim konuşuyor
ciğerim yanıyor Ahmet abi
memleket gibi

sisli yollardan geçtik
bir kara sevda
isli dudaklarımdan
bir şarkı
mırıldanıyorum
avazım çıktığı kadar
duyuyor musun beni Ahmet abi

sesin çıkmıyor yine
belli ki
işitme cihazını unutmuşsun evde
memleket gibi