Melemen Şiiri - Salman Cigdem

Melemen yaptım az önce.
Üç beş domatez biber soğan.
Gözlerim acıdı acıymış biber.
Dudaklarım şişti,
Offf gönlüm şişti.
Ruhum kabardı,
Sessizlik var ortalıkta.
Yav yine daldım müstakbel maziye.
Yumurtasını kırmadım melemenin.
Acı olmuş dip odadan geldi kokusu.
Burnu sızlatan insani acılar gibi.
Evladı ölen ana gibi.
Yavrusunu kaybetmiş ceylan gibi.
Kuzusunu kurda kaptırmiş koyun gibi.
Meler,sızlar,yanar,kavrulur,
Analar babalar.
Uykuyu böldük yine.
Melemen uğruna.
Of altı yandı gülüm.
Neyse ölen ölür kalan bizimdir.
Uyku uyku fazlası zarar.
Azı kâr olan uyku.
Gel gel artık da ,
Sabahı bulalım nasibse.
Belkide nasib olmaz.
Emeğimizi yemek.
Yapmakda nasib yemek de.
Kımisine acı gelir.
Kimisine buruk bir tat.
Kimisine mayhoştur bu hayat.
Kimisine tuzu fazla kaçmış çorbadır.
Kimisine tadından yenmez bu hayat.
Kimine akşi erik gobidir.
Tuzla yenen.
Açık yaraya basar gibi.
Kimine tatsiz tuzsus kokusuzdur,
Hayat.
Melemen soğudu,acı melemen.
Uyuma vakti.
Gecenin yarısında,
Sürekli uykuda gibiyim.
Gelmez uykum derinlerden.
Uykudayım asırlardır uykudayım.
Gün gelecek uyanacağız...
.......... ............... .............