Melekxanım Şiiri - Sevinc Arzulu

Bir quşa dönürəm gələndə səsin,
Oxu bülbülünə gülün nəğməsin.
Sənin zəngulənə dözməz nəfəsi,
Bilmirsən nə hiylə,nə kələk, xanım.
Mələkxanım.

Nədən belə sənin sədan az gələr,
Nəğmə desən payız gedər, yaz gələr.
Yenə qulağıma xoş avaz gələr,
Bir gün konsertinə biz gələk, xanım.
Mələkxanım.

Doğma diyarındır Şirvan, Şamaxı,
Gilə-gilə bax, əriyir şam axı.
Nəğmən ilə şair olmuşam axı,
Qan tək qırmızıdır ağ lələk, xanım.
Mələkxanım.

Sən Baba dağının zərif qarısan,
Şirvanımın sevinci, vüqarısan.
Məhəbbətin əhdisən,ilqarısan,
Pozmasın yazını o fələk, xanım.
Mələkxanım.

Şirvanımın alagöz gözəlisən,
Məhəbbətin təməli, özəlisən.
Sən Sevincin şerisən,qəzəlisən.
Sanki göydən enmiş bir mələk, xanım.
Mələkxanım.