İçimde öyle bir karanlık vardı ki, aşk önünü göremezdi benim içimde...
Derken sen çıktın karşıma...
Melek gibi değildin, melektin sen...
Aşka ölesiye inancımı yitirmişken,içimde aniden parladın...
Siyah beyaz olmuş hayatımdaki renk oldun...
İçimdeki ışığı sen yaktın meleğim ve artık bu ışığı senden başka hiç kimse söndüremez...
(İmkansızıma,Meleğime,Canıma,Canımın İçine,Cimcimeme)
Serhat UzunkökKayıt Tarihi : 26.10.2012 06:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!