Örselenmiş duyguların ortasında yapayalnız kalmış vücutlardık, birbirimizden bağımsız,öylesine,
yaşamdaki tüm davranışlar sanki geçmişin gölgesiydi.
attiğımız her adımsa bir büyük boşluktu hiçliğe uzanan.
davranışların yapmacık olduğuna inananlar vardı davranmayı bilen insanlar tarafindan,
ve her günümüz sorgu ile geçiyordu.
bizim sorgu meleklerimiz vardı,
biz iyi ve güzel olanı aramaktan çok kötünün kaynağını arıyorduk,
iyi ninde varoluş sebebini kötü sanıyorduk.
sonsuz duygularda yaşadık biz, belki nedeni belli olmayan sonlari sevdiğimiz için.
bizim belki de nedensel meleklerimiz de vardı.
örselenmiş duygularım ve meleklerim
Kayıt Tarihi : 19.8.2009 11:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!