Melekleri Hep Üzerler Şiiri - Semiha Çel ...

Puslu bir sabahtı uyku mahmuru gözlerim yürürken yolda yaşlı bir teyze dikkatimi çekti...
Ellerinde onun taşıyamıyacağı kadar ağır yük,hemen yanına koştum ellerine sarıldım...
Başını kaldırdı gözlerime baktı senelerin izleri kazınmış dudaklarınla tebessüm etti...
öyle derin ve içten bakıyorduki bir an dizlerimin titrediğini hissettim o bakışlarda kayboldum sanki...
Nedenini anlayamadan gözlerimiz kilitlenmişti sanki sözler kifayetsiz kalmış bakışlarımızla anlaşıyorduk..
O gözlere bakmak o kadar huzur vermiştiki bana yüreğime sarıp tozlu raflarını şenlendirecek bir çiçek gibi saklamak istedim....
Elindeki çantaları aldım ve yürümeye başladık ama ilginç tirki hiç konuşmuyorduk sadece onun gittiği yere gidiyordum...
Gözlerimle onun senerin yıprattığı vücuduna bakıyordum her zerresinde geçmişin ve acıların keskin cizgileri vardı...
Sadece takip ediyordum sanki yüreğimi takip eder gibi....
sözler yok sadece yürekler vardı o an...
Evinin önüne geldik eski tek katlı bir evdi camının biri kırık naylon parçalarıyla örtülmüştü...
İçim sızladı o an belli etmeden gülümsedim o muhteşem yüze...
Elini uzattı ve bana söylediği sözle yerimde çakılıp kaldım....
Tutamıyordum gözlerimden akan yaşı.ellerim,vücudum titriyordu hıçkırmaya başladım ellerim yüzümde hıçkırıyordum...
beni bu halde şok eden sözleri....
Elimdekileri bırakınca dönüp yanağıma o tertemiz pamuk cizgilerle yoğrulmuş ellerinle yanağıma dokundu ve.....
Sen bir meleksin kızım ve bu dünyada melekleri hep üzerler...
Ellerine sarıldım hiç bir eli bukadar içten ve çoşkuyla öptüğümü hatırlamıyorum...
Adının kader nine olduğunu öğrendim her sabah işe gitmeden onun elini öper öyle giderdim işime...
Taki kader ninem gidinceye kadar..
Ama hala her sabah kalktığımda onun o gözleri karşılar beni ve bana söylediği söz çınlar kulaklarımda...
Sen bir meleksin kızım ve bu dünyada melekleri hep üzerler...