Melekler Yoldaşın Olsun Melek

Biz fırtınalarda geldik göz göze
Hep bir korku vardı yüreğimizde
Yaş hiç kurumadı gözlerimizde
Tutunamadık yetemedik birbirimize.

Ne elimizden tutabildik
Ne kıyıya çıkabildik
Can havliyle sürüklendik
Bu yüzden birbirimizi yitirdik.

Sadece fırtınalar kaldı aklımızda
Kuruyan yapraklar gibi oradan oraya
Ne tuhaf değil mi?
Bir omuz veremedim tabutuna.

Çok canımı yaktın ama...
Hiç kin gütmedim sana
Melekler yoldaşın olsun melek
Buraya kadarmış demek.