Melekler bulutlardan bakar
Uçup gidince sonsuzluğa
Yıldızlar sarı bir gül taşır ellerinde
Ay ışığından uzanan yakamozlara.
O an dökülür yaprakları ağaçların
Güz vurgununu yemeden
Göletlerin diplerinde sızlar acılar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
