o gün geldiğinde korku dağları ile beslenen
kötü yaradılışlı rûhlar bir bir asi asi ölürken
musa'nın firavun fâresi gibi
verirken son nefeslerini
inim inim inlerken
kızıl ölümle
korku dağlarının
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta