Melekler ve Şeytanlar
Hüzünlü bir gün gibi tıpkı;
İkisi de,yabancı
Varlıkları kalıcı..
Aslında anlatacak çok şeyim vardı
İçimde biriktirdiğim tozlu mısralar,
Ölüm meleği kapımı araladığın an
Anlamıştım sanki,tatmış gibi daha önce ölümü,
Yok olmak gibi bir derdim yoktu
Var olamak, hiç kimse gibi
Kalmak yeşermiş ve solmuş hazan yaprağı gibi
Ellerim cebim de,ıslık çalıyorum
Rüzgara inat bir melodi..
İçimden bir şey gelmiyor
Aslında okadar doluyum ki, nefesim yetimleşiyor.
Duvarda ki, tablo boynunu büküyor
Hadi beni resmet,hayat ver
Sun beni, mercan renkli gözlere
İçimde ki,şeytan izin vermiyor
Sus sus sus,işte tek dediği bu
Susmak..
İyilik meleğim can çekişiyor
Öyle ağır bir yara aldı ki hayattan
Şapkalar,mantolar gözlükler,perdeler
Kapatmıyor gündüzümde ki,gecemi..
Savaşmak için yaşayacaksam eğer,
Barışın asla kurumayacağı bir coğrafya isterdim
Nil kadar derinlerde,akmak isterdim
En maviliğinize..
Ne melek,ne şeytan
Ben olmak isterdim saf sevginiz de,
Mavi kanatlarınızdan akmak isterdim
Tüm sihirli sözcüklerinize...
Meral Meri
18.04.12.
Daha dostum eller ile gezer mi?
Solmuş derler gül benzinin iziği,
Daha dostum eskisinden güzel mi?
O ne dedi, sen ne dedin varıncak?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta